Dag 01. Rijswijk – La Roche en Ardenne

Vandaag rijd ik naar de Ardennen. Ik heb een route gevonden van Eupen naar La Roche en Ardenne, de eerste overnachting van deze dagen.

Ik houd ervan om routes en overnachtingen van tevoren te plannen. Zo’n plan geeft me rust en het biedt me de gelegenheid om de rest van de dag vooral met het landschap en het rijden bezig te zijn. Ik hanteer ruime tijden. Er is altijd wel wat ruimte om van het plan af te wijken. Mooi . . . Alhoewel, voor vertrek heeft zich een nog leuker idee aangediend om toch nu al van het plan af te wijken.

Weet je nog dat ik een paar weken geleden in de Vogezen een Guzzi-broeder tegenkwam, Klaus Lüttgen? De afgelopen weken hebben we contact gehouden. Erg leuk. Klaus woont in de omgeving van Düsseldorf, dat is niet ver van de Ardennen, in de Eifel. Nu lijkt het ons leuk om onze Guzzi’s aan elkaar voor te stellen. Eens kijken hoe twee generaties neven naast elkaar staan. En, Klaus heeft wat moeite met de techniek van zijn camera. Omdat ik eenzelfde soort camera gebruik heeft hij gevraagd of ik hem op weg kan helpen.

Dus dat wordt het aangepaste plan voor vandaag. Klaus en ik treffen elkaar met de Guzzi’s op Baraque Michel. We gaan wat spelen met de camera’s. Die plek biedt een mooie gelegenheid om een relaxte pauze te nemen. En we kunnen praten, zoals sommige van ons mannen dat gewoon is om met elkaar te doen. Alles bij elkaar een vooruitzicht op een leuke middag.

Ik ben vanochtend al vroeg wakker geworden. Het warme weer dreef me het bed uit. Bovendien heb ik een leuke middag met Klaus in het vooruitzicht. Baraque Michel is voor mij zo’n drie uur rijden vanaf huis, voor Klaus zo’n één uur. De rit over het Nederlandse deel van de snelwegen naar het zuiden is wat het is, vooral veel snelweg. En het is warm, erg warm. Gelukkig kan ik onderweg nog wat ritsen van mijn jas lossen, zodat er iets van betrekkelijk koele lucht doorheen kan stromen.

Vanaf vlak voor Maastricht verandert het landschap van vlak naar golvend. Na Maastricht begint de eerste kennismaking met de Belgische Ardennen, kortgezegd “interessant terrein”. Wat uitvoeriger omschreven: niet-duidelijke weg- en richtingaanduidingen, vrij abrupte afslagen, wegen door dorpjes, bochtige wegen omhoog en omlaag, door bossen en langs weides, soms breed soms smal en vaak voorzien van niet al te best asfalt. Het idee staat me wel aan. Maar het lijkt me ook iets waarvoor ik nog moet leren hoe daarmee om te gaan.

Een paar minuten voor één uur arriveer ik op de parkeerplaats. Binnen een paar minuten arriveert Klaus. Het weerzien is hartelijk. We vinden het allebei bijzonder dat we elkaar een paar weken geleden in de Vogezen – uit het niets – hebben ontmoet. Dat we zo’n leuk gesprek met elkaar hadden en en dat we besloten elkaar nog eens te treffen. We zijn ook trots op onszelf dat we dat zo gepland en gerealiseerd hebben.

De rest van de middag hebben we doorgebracht zoals gepland. Uitvoeren volgens plan kunnen we immers. Koffie en limonade gaven voldoende voeding aan ons gesprek. Heerlijk. We hebben een paar uur over de hoogte gewandeld. Klaus vroeg honderduit over de functionaliteiten van zijn camera. Ik heb geprobeerd heel gedoseerd mijn kennis ervan over te dragen. Ondertussen experimenteerde Klaus er met de nieuwe kennis op los. Dat was leuk om mee te maken.

De middag probeerden we af te sluiten met nog eens koffie en limonade met frites erbij. Het werd nog een lang gesprek. Tegen de avond werd het wel duidelijk dat we afscheid moesten nemen. Onze beider doelen van de dag lagen nog een goed uur rijden verderop. Met enige tegenzin worstelden we ons door de daarvoor geëigende rituelen heen: stevige handdrukken, nog even een stuk met elkaar oprijden, een laatste groet met de claxon.

Dit gaan we vast nog eens herhalen. Wordt vervolgd.

Overigens 1: Klaus is niet gekomen met zijn Guzzi. Die is momenteel onder behandeling bij de “podoloog”, moet nieuwe “sloffen” aangemeten worden (banden). De kennismaking van onze Guzzi’s aan elkaar zit dus nog in het vat. Overigens 2: Klaus doet ook de hartelijke groeten aan Els. Ik heb een klein geschenkje voor haar meegekregen. Daarover later meer.