Dag 06: Van Bosnië en Herzegovina naar Montenegro

Gisteren vertrokken we vanuit Srebrenica. Na ons bezoek daar hadden we afleiding nodig, we zijn hier immers ook voor de natuur. In Bosnië en Herzegovina reden we in zuidelijke richting een stuk langs de Drina-rivierdie die door een diepe kloof stroomt. Vervolgens zijn we doorgereden naar het zuiden, naar het Nationale Park Durmitor in Montenegro. We hebben de Piva Canyon gezien en al een stuk door het Nationale Park Durmitor gereden. Het is een schitterende omgeving.

De weg bood van alles van mooi asfalt tot geen asfalt. Dat laatste was er in diverse categorieën: gewoon beschadigd asfalt (scheuren en gaten), asfalt in onderhoud (bijvoorbeeld kilometers lang gefreesd), tot absoluut geen asfalt (soms alleen maar gravel, soms een mix van gravel en een soort van lös, soms gewoon niets behalve modder en kuilen). We hebben er ons overheen gezet en zijn er maar over doorgereden.

De entree van Montenegro was apart. De douane was gevestigd aan een soort achteraf paadje in de bergen. Zo in de stromende regen weggedoken in mijn regenpak voelde ik me bijna een heuse smokkellaar. Maar de douanes wisten dat mooi de kop in te drukken. Zoals te doen gebruikelijk werd ik twee keer gecontroleerd, éénmaal Bosnië en Herzegovina uit en éénmaal Montenegro in. Beiden wilden ze en mijn ID-kaart zien en de ID-kaart van de motor.

Nu dat Nationale Park Durmitor: Ik had aanvankelijk een ritje door het park voor een dag later gepland. Maar met een paar Duitse motorrijders ben ik opgereden op een van de panoramische routes in de omgeving. De route startte in de Tara kloof, ging stijl omhoog over smalle weggetjes en door krappe tunneltjes. Uiteindelijk ging een flink stuk van die route ging door het Nationale Park.

Dat park is echt heel erg mooi. Stel je iets voor van ruige stijle bergen waar bovenop glooiende uitgestrekte weides liggen. Die weides zijn niet helemaal in cultuur gebracht. Verschillende boeren hebben er ieder zo hun perceeltje. Al die perceeltjes liggen verspreid. Dus de huizen, de boerderijen, de schuren liggen ook verspreid over de het landschap. Via smalle asfalt wegen of niet-geasfalteerde wegen rijd je tussen dat tafereel door.

In het Nationale Park Durmitor in Montenegro zijn we op allerlei boeren paadjes terecht gekomen. Het is nog steeds niet mijn sterkste punt om door de modder en over grote keien een berg af te stuiteren danwel naar boven te gaan. Met hulp van de Blauwe Engel kwam het allemaal nog in orde. Een paar Roemeense motorrijders die ik tegenkwam in het hotel hadden desalniettemin respect voor onze prestaties. Maar ze adviseerden toch om in het vervolg maar op het asfalt te blijven.

download de gpx