Dag 09: Van Noord-Macedonië naar Griekenland

Vanuit Noord Macedonië reden we vandaag langs het Prespa Meer terug door Albanië naar het noorden van Griekenland. Jaren geleden zijn Germaine en ik daar een paar maal in het Nationale park Zagoria geweest. Ik was toen onder de indruk van de bergen, de mensen en de traditionele dorpjes. Ik mikte nu op de omgeving van de Vikos Kloof – volgens sommigen de Kloof der Kloven, maar eigenlijk gewoon een van de diepste kloven ter wereld – en de dorpjes Papingo.

De dag begon zonnig, maar het weer sloeg al snel om. Tot aan ongeveer Korçe hielden we het droog, en konden we lekker rijden en landschappen bewonderen. Éénmaal viel de motor om in de berm. Na Korçe werd het tijd om het regenpak aan te trekken. Rondom mij heen stond een grote groep busreizigers mijn ritueel te bewonderen. Het geluid van de Guzzi, ontlokte uiteindelijk toch een instemmend gegrom bij de menigte. Vervolgens hebben we het grootste deel van de middag in de meer dan stromende regen gereden. In de bergen was dat niet zo fijn, de regen spoelde water, modder en gruis over de wegen.

Toch hebben we ook leuke momenten gehad. Zoals toen ik vlak voor de grens tussen Albanië en Griekenland een stel Sloveense motorrijders zag schuilen. “Het is net begonnen met regenen, het valt wel mee”, zei er een, en “Hoe is het waar jij vandaag komt?”. Ik zei dat het behoorlijk regende, dat er water, modder en gruis over de wegen spoelde. Ik had nog niet verteld hoe ik en andere motorrijders tobden om overeind te blijven. Hij had kennelijk niet gezien hoe verzopen ik was ondanks mijn regenpak. Hij hoorde me maar uit over hoe lang en hoe hard en allerlei technische dingen. Een van zijn vrouwelijke collega’s vroeg of ik vanaf Korçe kwam. Ik antwoorde bevestigend, maar dat als je maar voorzichtig deed het wel ging. Ze wist voldoende, zadelde op, maande de anderen om ook voort te maken en vertrok.

De grens tussen Albanië en Griekenland was vlot gepasseerd. Ik stond voor de verkeerde slagboom, maar een douanier kwam aangerend. Hij vroeg om mijn documenten. Hij zag mijn natte pak en vroeg of het hard had geregend en of ik van Korçe kwam? Dat kon ik allemaal bevestigen. Hij wist kennelijk genoeg. Hij vond dat ik gelukkig een goed regenpak aan had, wenste mij welkom in Griekenland en wenste me een goede reis, “my friend”. Korçe is waarschijnlijk het alles bepalende draaipunt van al het weer hier.

En nu zit ik hier in Makro Papingo, ja er bestaat ook een Mikro Papingo, hogerop op de berg. Dat Zagoria is gewoon erg leuk. De wegen zijn er tegenwoordig wel geasfalteerd, dat hadden we dertig jaar geleden niet. De dorpjes en gehuchten op de berg zijn flink uitgebreid, dat vertelde de eigenaar van het café ook al. Hij woont hier nu 28 jaar, maar “we zijn dezelfde mensen gebleven”, zei hij erbij. Dat vind ik een fijn idee. We hebben afgesproken dat we elkaar over zo’n dertig jaar weer eens zien.

download de gpx

14 reacties op “Dag 09: Van Noord-Macedonië naar Griekenland

    1. En niet te vergeten een paar inklapbare rollators van Vegro!
      Zou toch leuk zijn… over 30 jaar op de motor naar Griekenland!!

  1. Wow, de Vikoskloof. Zeer goede herinneringen aan. Vooral ook aan de man die ons naar het punt bracht waar wij onze wandeling startten en die de berg af steeds zijn motor afzette. Oké, ’s Avonds wachtte hij ons bezorgd op, waar we toch bleven, en kregen we direct een ouzo.

  2. Ik heb even een inhaalrace gemaakt en ben nu bij met lezen. Wat een prachtige reis, mooie foto’s en mooie verhalen. Jammer dat het zoveel regent, maar daar doe je niks aan. Nog veel mooie km te gaan 👍🏻

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *