Al jarenlang staat in Bilbao een vestiging van het Amerikaanse Guggenheim Museum. Het gebouw is een architectonische bijzonderheid. Ik heb er wel plaatjes van gezien. Ik ben er nog niet uit of dit een gebouw naar mijn smaak is. Ik wil het nu eens in het echt, van dichtbij bekijken. Ik ga dus niet voor de collectie, maar voor het gebouw.
Het Guggenheim Museum staat vlakbij het hostel – Poshtel – waar ik verblijf op nog geen vijf minuten lopen. Het was goed dat het dichtbij was. Ik heb een flink deel van de ochtend en de middag in en rond het museum doorgebracht. Van buiten heb ik het gebouw bekeken in relatie tot zijn omgeving. Toen ben ik eens binnen gaan kijken. Daarna weer naar buiten om het nog eens in detail te bekijken.
Het is een gebouw waarvan je van alles kunt zeggen. Het is een tamelijk eigenwijs deconstructivistisch ding, middenin een classicistische omgeving. Het gebouw bestaat voor een deel uit met zinkplaten bekleedde gebogen vlakken, veel glas en een paar natuurstenen blokken. De omgeving is veel natuursteen, gedetailleerd gedecoreerd, in gedekte tinten geschilderd.
Dat levert wel wat geweld op zou je kunnen zeggen. Dat is ook wel zo, maar tegelijkertijd gaat er ook een bepaalde charme van het gebouw uit. Het gebouw is open, de vormen zijn zacht, er is steeds iets leuks te zien. Je kunt zien hoe vlakken elkaar ontmoeten, ruimtes creëren waar je naar binnen kunt kijken. Je wil er ook naar binnen. Het is een gebouw waarvan je kunt afvragen hoe het er net onder een andere hoek of bij een ander weer zal uitzien.
Interessant is dat er in het museum een hele grote constructie staat van Richard Serra dat eigenlijk eenzelfde thema heeft.
In dit kunstwerk zie je mensen in- en en uitlopen, zich afvragend hoe de volgende ruimte zal zijn.
Ik kan er nog een heleboel meer over zeggen. Maar ik laat het hierbij. Dat Guggenheim in Bilbao moest je misschien zelf een keer gaan bezoeken. Voor nu laat ik je nog paar van mijn foto’s van mijn bezoek aan het Guggenheim zien.
Ik wandel straks nog een rondje in de stad. De Guzzi staat verderop in de straat te rusten. Ongeveer iedereen in de buurt weet al dat dat mijn motor is hoorde ik vanochtend in het café. Je moet het toch ergens over hebben bij je ontbijt, hè.
Wat een prachtige foto’s 🙂. Op en top genieten van dit bijzondere gebouw.
Dat is zeker
Als je het gebouw zo ziet vraag je je af wat heeft de architect gedronken of gesnoven. Lijkt een fascinerend gebouw. Ga de hoek om of draai je om en het is weer heel anders. Waarom zou je daar kunst inzetten, dat leidt alleen maar af.
Weer wat voor de emmerlijst.
Zo is dat. Wanneer ga je op pad?
Gelukkig werd ik voor zowel auto als motor goedgekeurd. Vergeleken met de lessen die ik genomen heb, stelde de rijproef niet veel voor.
Ik wacht op beter weer. Zo’n tour als jij maakt gaat me nu nog wat ter ver.
Eker met de nieuwe achterband die ik nog moet inrijden.
Eerst maar beginnen in de omgeving en dan steeds verder.
Succes met de voorbereidingen
Smullen van deze plaatjes!!
Dank je. Ik houd ook wel van zo’n “ontdekking”.
Heel bijzonder. Ik neem me al jaren voor om er naartoe te gaan, maar moet het nu dus eens echt gaan doen.
Meteen doen. Het is de moeite waard.
Wat een mooie foto’s van het museum! En wat zullen de aannemer en de uitvoerder een hoop gepuzzeld hebben om het allemaal zo te bouwen! Heel bijzonder! Goede reis verder. Ik hoop dat het snel droog wordt in La Douce France!
Dat Noorden van Spanje wil ik nog wel eens bezoeken. Het weer was er ook heel aangenaam. Het zal er wel nooit regenen. 😉