Gisteren zijn de Guzzi en ik flink natgeregend. De Guzzi deed het goed. Ik heb de Guzzi ‘s-avonds nog een slokje olie gegeven. Dankzij het sleuteltje dat Christiaan voor mij heeft geprint gaat de vuldop gemakkelijk open. We zitten nu op zo’n 250 cc olie tijdens deze reis en alle thuiskilometers, een heel keurig resultaat. Alle natte kleding heb ik zo min mogelijk nat opgehangen. Bij het vertrek is nog niet alle vocht uit de kleding, maar dat kan er vandaag mooi uitwaaien.
“Le Mans” dat is een naam met een zekere klank. De 24 uur van Le Mans is een autorace waarin in 24 uur zoveel mogelijk rondes op een circuit moeten worden gereden. Toch laat ik de kansen liggen om er veel van die 24 uur te beleven. Ik ben op doorreis, dus ‘s-avonds kom ik aan en de volgende ochtend wil ik weer op tijd op pad.
Vandaag wilde ik kilometers maken. Dat kan een saaie aangelegenheid zijn, maar dat hoeft niet. Er is onderweg van alles te zien: Het was rustig, niet veel verkeer. Het landschap veranderde steeds. Ik zag oude boerderijen en kastelen. Langs de weg zag ik valkjes jagen op hun prooien. Tijdens het rijden fantaseerde ik over allerlei oplossingen tegen de nattigheid van gisteren. Ik passeerde ook veel Spaanse vrachtwagens, bedacht ik.
En, de Guzzi had voor vandaag ook nog wat verrassingen in petto. Bij de start vanochtend lichtte er een lampje op dat er iets mis was met de lading van de accu. Zoiets had ik gisteren wel gezien bij het stationair rijden, maar dat ging weer weg na een stukje doorrijden. Nu bleef het lampje een tijdje langer branden. Maar het ging ook weer uit. Dus misschien vielen de problemen met de lading wel mee.
Daarna ging de navigatie van de Guzzi vreemd doen. Zoals je weet navigeer ik nu zonder TomTom, die ligt ergens op de snelweg rond Bilbao. Vandaag ging eerst de navigatie van de Guzzi een paar maal vanzelf uit of bleef hangen. Dat was nog eenvoudig te herstellen: Even op straat aan de kant gaan staan en de hele boel uitzetten en opnieuw opstarten. Dat ging een een paar maal goed.
Later op de snelweg kreeg ik vreemde informatie door: “Over 4 minuten bestemming bereikt” . . . “400 km verder”. Hmm, dat leek me wat onwaarschijnlijk. De brandstofvoorraad bleef ook op dezelfde mogelijk af te leggen afstand staan, maar het volume in de tank liep wel terug. En de werkelijk af te leggen afstanden tot het doel gingen steeds sneller afwisselend omhoog en omlaag. De aanwijzingen voor afslagen, rotondes, linksaf en rechtsaf gingen over elkaar heen knipperen. Dat zag er wat serieuzer uit.
Ik merkte dat de navigatie steeds vreemd ging doen nadat ik één en dezelfde knop op het stuur gebruikte. Na een uur of wat kon ik bij een tankstation de boel eens rustig overdenken. Vanzelfsprekend doe ik dat in Frankrijk onder het genot van een kopje koffie en een stuk flân. Dit keer haalde ik dat bij een bekende grote – voorheen Nederlandse – olieboer.
Ik bedacht uiteindelijk om wat relevante stekkers te lossen, schoon te blazen en terug te steken. Dat leek te helpen, enkele honderden kilometers lang kon ik blij verder rijden.
Maar de Guzzi was er kennelijk nog niet klaar mee. Ineens hield de motor in en verscheen een waarschuwing in een rood veld op het scherm. “ALARM SERVICE”. Zo’n waarschuwing kon ik me herinneren uit de handleiding. In mijn hoofd klonk: “Er is iets serieus mis. Cruiscontrol en ABS worden uitgeschakeld. Ik moet zo snel mogelijk naar een Moto Guzzi garage.”.
Met de andere dingetjes van vandaag in het achterhoofd, vroeg ik me al rijdende toch af wat dit nou werkelijk kon zijn.
Bij een ander tankstation startte ik een experiment: Ik liet de motor even alleen en startte hem daarna weer op, de waarschuwing was weg. Toen ik ermee ging rijden bleef de waarschuwing weg. . . . Totdat ik weer diezelfde knop aan het stuur gebruikte. Toen kwam de waarschuwing weer opnieuw. Het gang van zaken hebben we daarna nog een paar maal herhaald: stoppen bij een tankstation, motor uit, motor aan, rijden, knop gebruiken, waarschuwing verschijnt.
Kennelijk is de regen van gisteren ook in de electronica van de motor gekomen. Zeer waarschijnlijk bij de knoppen op het stuur. Dit soort verstoringen kan ik nog wel aan, zolang de motor maar blijft rijden. Ik ga morgen op zoek naar wat perslucht en vochtverdrijver om het vocht in de verdachte schakelaars en stekkers te lijf te gaan.
Aan en uit, altijd een goed idee!
Zo ontstaat er wel een knipperlichtrelatie tussen mij en de Guzzi. Maar ja, het moet wel van twee kanten komen. Ik probeer er maar positief tegenover te staan. . . .
Vergelijkbare problemen kunnen zelfs bij BMW voorkomen. Op terugweg van een detachering viel me op dat de afgelegde afstand opliep, maar het niveau in de tank niet minder werd. Hm, vreemd. Even later liep het niveau heeeeel snel terug. Gelukkig vlak voor een tankstation. Er kun weer bijna 20 liter bij, dus er was nog maar weinig benzine in de tank.
Bleek uiteindelijk de sensor in de tank te zijn. En die kan je zelf niet repareren.
Veel suXes met de WD40, of moet ik een busje huren om je op te halen?
Opbeurend om te weten dat de “echte boxer” vergelijkbare kwaaltjes kent.
Ach jee, wat een stress! Laten we hopen dat de Guzzi er op maandag meer zin in heeft!!
Welja joh. Misschien zijn het maar schijnbewegingen. Moet ik terug naar het warme Spanje. Of gaan we niet snel genoeg naar het koude thuis.
Wat een verhaal weer! Hoort bij verre reizen dit soort gedoe met de apparatuur. Goede reis!
Zo is dat. Zo’n Italiaans apparaat ineens meenemen naar Frankrijk en Spanje dat is natuurlijk om problemen vragen bij de verschillende Mediterrane weergoden.
Hopen dat het vandaag definitief wordt opgelost. Misschien kan Guzzi inderdaad beter tegen warmte dan tegen aanhoudende regen. The poor kid.
Het lijkt er inderdaad op dat deze Italiaan meer houdt van droog weer. Vandaag geen klachten gehad.
Ik heb de laatste 2 weken een heel enkele keer de melding ‘! CAN CMD DISC’ in m’n schermpje. Die komt ook van water in het systeem: beetje water is dan in je linker knoppenmodule op je stuur gekomen.
Is goed op te lossen met droogblazen en WD40.
Verontrustend wel zulke storingen. Ik dacht vorig jaar “zolang de motor maar draait is het voor mij in orde”. Gelukkig bleef de motor draaien en langzamerhand kwam het systeem weer op orde. Bij mij hielp het ook om regelmatig perslucht uit een bus en veel contactspray te gebruiken.