Dag 05: Valencia – Granada

Het eerste doel van de reis nadert. Vanuit Granada is het ongeveer 90 km, zo’n 1½ uur rijden, naar mijn zus en zwager. Granada ligt al heel zuidelijk in Spanje tussen de bergen, het Alhambra schijnt één van de hoogtepunten te zijn. Misschien ga ik er even de toerist uithangen. Ik koos voor vandaag een route langs de bergen, dat heb ik geweten.

Het was niet heel ingewikkeld sturen. Het weer was goed: De ochtend begon met zo’n 6° C, dat ben ik inmiddels wel gewoon. Naarmate de rit vorderde liep de temperatuur op tot zo’n 13° C. Wat hogerop in de bergen zakte de temperatuur soms terug naar 6° C. Er was geen wind van betekenis. De wegen zijn goed aangelegd, eigenlijk steeds twee ruime banen, afslagen e.d. zijn goed aangegeven. Er was niet heel veel verkeer op de weg. Alles bij elkaar prachtige omstandigheden om rustig te toeren.

Echter, wat waren de bergen en de dalen onderweg mooi. De bergen heb ik vandaag in alle kleuren van de regenboog gezien, zelfs paars en roze. Pas in de omgeving van Granada zagen de bergen eruit zoals wij ze kennen: alle tinten grijs met bomen erbovenop. Ik heb zelfs een paar grote bergen met flinke gletsjers gezien. In de uitgestrekte dalen vond allerhande landbouw plaats. Ik zag sinaasappels en citroenen, olijven en notenbomen. De laatste in prachtig gekleurde bloesems. Op sommige velden was men al bezig met de oogst.

Het waren ontzettend veel mooie indrukken. Ik wilde wel doorrijden, maar ik wilde ook wat foto’s maken met de telefoon. Aanvankelijk reed ik om het uur een kilometer of wat van de snelweg af om de boel te verkennen. Dat kostte wat erg veel tijd.

Later ontdekte ik de “via de servicio”, een soort dienstweg naast de snelweg. Het gravel en de hobbels en de kuilen heb ik een paar keer een paar kilometer geprobeerd. Maar dat werk vergt toch eerst nog wat meer toegewijde training in Nederland. Zoals jullie weten, is mijn achilleshiel niet zozeer het rijden op zo’n weg. Ik heb nog wat meer oefening nodig op de technieken rondom het staan, het keren en parkeren.

Later in de middag werd ik luier en fotografeerde ik een paar maal stiekem op een afslag, snel vanaf de motor. Het volstaat voor nu. Misschien dat ik morgen de echte kamera omhang om onderweg echte foto’s te maken.

Het ziet ernaar uit dat ik hier nog eens terug wil komen. Dan is het denk ik beter om de route van vandaag te rijden in etappes van maximaal honderd kilometer per dag. Of misschien wel in korte etappes binnendoor te gaan. In ieder geval zodanig, dat ik genoeg tijd heb om op mijn gemak rond te kijken en foto’s te gaan maken.

Overigens 1: Er is niets vallends gebeurd. Ik reeds zelfs zonder heel veel moeite de helling naar de parkeergarage af. Halverwege heb ik gewoon de motor stilgezet om op het knopje voor de receptie te drukken.

Overigens 2: Dat koude weer en die wind van de afgelopen dagen werd waarschijnlijk veroorzaakt door storm Juliëtte. Het was gisteravond hier op het nieuws “Frío extremo en toda España”. Dat we het maar weten. Kennelijk was er voor het eerst in jaren een flink pak sneeuw gevallen op Mallorca.