Ik heb het er in een eerder bericht al eens over gehad: Op de wat langere ritten in het zadel van de Guzzi geven mijn billen hardnekkige signalen af alsof ze moeite hebben met de zit. Maar ook de kroonjuwelen lijken te lijden onder het heen en weer schuiven. Ik heb inmiddels wat geëxperimenteerd met een andere broek, een in 3D geweven zadeldekje, een soort luchtkussen, en de diverse combinaties daarvan. De definitieve verlichting heb ik nog steeds niet gevonden. Het werd dus tijd voor drastischer maatregelen?
Het internet staat vol van mogelijke oplossingen. De geraden volgende stap lijkt het verbouwen van het zadel. Meer preciezer, een deel van het schuimrubber in het zadel vervangen door een geschikter rubber of iets van een gel. Hoewel ik mezelf niet onhandig vind – ik weet waarschijnlijk ook wel de juiste materialen en gereedschappen te vinden – leek het met toch beter om nu te rade te gaan bij iemand met meer ervaring. Het liefst ga ik langs bij iemand waarmee ik een gesprek kan hebben en kan invoelen of iemand kwaliteit kan leveren.
Vandaag togen de Guzzi en ik naar Tijger Leathers in Den Haag. Ik had ze al eens gesproken op de laatste MotorBeurs in Utrecht. Het bedrijf zit vlakbij mijn huis en het is mogelijk om er aan te wippen en “aan de deur” de problemen en de oplossingen te bespreken. Een afspraak voor een eventueel vervolg “in de werkplaats” is dan zo gemaakt. De ontvangst van vandaag was nog mooier dan dat. Remco had maar twee woorden nodig – “zere billen” – om na het voelen van het zadel al een oordeel te kunnen vellen: “te zacht”.
Een andere klant was niet verschenen voor een afspraak. Wat hem betreft konden we meteen zaken doen. Casper werd erbij gehaald, de motor voor de deur gezet, het zadel eraf gehaald. Even vlot als met Remco kon ik afspreken wat ik verwachtte: “achter iets lager, voor iets hoger”. Daarna ging Casper aan het werk. Het was even schrikken om te zien hoe snel het zadel werd ontmanteld en er een flink deel van het schuimrubber werd verwijderd. Het meeste werk geschiedde op het oog, maar duidelijk wel het oog van een getrainde vakman.
Al heel snel werd er een nieuw vervangend deel van een steviger rubber gemaakt. Een soort open goot onder het bestaande schuimrubber werd opgevuld. Samen met een collega lijmde Casper de delen op hun plaats en begon hij met het modelleren van de zitting. Het was een genoegen om te zien hoe ze dat met z’n tweeën aanpakten. Ogenschijnlijk was eenieder bezig met z’n eigen werkstuk, maar op de juiste momenten waren ze er voor elkaar en werkten heel even vier handen tegelijkertijd samen aan één werkstuk.
Na een uur was het werk gedaan, het vernieuwde zadel zat weer op de Guzzi. Het zadel lijkt hetzelfde, toch is de zit nu een stuk steviger dan voorheen. Ik kan nog voelen waar het mis ging, maar het lijkt erop dat ik op de juiste oplossing zit. Er werd me bij het vertrek nog een paar maal stevig op het hart gedrukt, dat ik snel een paar langere ritten moet proberen. Bij eventuele problemen kan ik langsgaan voor een snelle fix. Geweldig hoor zoveel vakmanschap en vriendelijkheid. De billen zijn maar vereerd.
Ben benieuwd hoe het uitpakt.
Een te zacht zadel drukt vaak teveel de bloedvaten dicht, met het bekende verdoofd gevoel in de edele delen streek.
Op de fiets treedt hetzelfde fenomeen op.
Nou zeker. Het is nu even wennen, maar binnenkort moet er maar eens met een langere rit een stevig oordeel geveld worden.
Zou een koersbroek met zeem geen beter-koop oplossing zijn geweest?
Ik gebruik die op langere ritten.
Ik zit er even door heen. Ik heb laatst de Guzzi nog gezeemd.