We verlaten de omgeving van Parijs, dat is een te grote stad voor mij, en we rijden verder naar het zuiden. Ik wil naar de gebieden met de puys en vulkanen. Weliswaar rijden we er nog steeds op snelwegen, maar we hebben er mooi zicht op een mooie omgeving.
De weersverwachtingen doen vermoeden dat het een koude rit gaat worden, een flinke noordenwind en temperaturen rond het vriespunt. Hogerop in de bergen ligt sneeuw, zie ik op de diverse webcams. De lokale weervrouw voorspelt stevige windvlagen, iets om rekening mee te houden.
En inderdaad, het werd een steenkoude rit. Bij het vertrek stond er nog ijs op de motor. Er stond de hele dag een harde, ijskoude wind. In de hogere gebieden ving ik zelfs een beetje sneeuw.
Onderweg voerde ik mezelf per stop een paar slokken soep uit de thermoskan. Ik probeerde tussen de slokken door mijn handen te warmen aan de cilinderkoppen van de Guzzi. En ik schroefde steeds voor de volgende etappe de temperatuur van de handschoenen iets op.
Halverwege heb ik bij een klein tankstation een langere stop gemaakt. Het meisje achter de toonbank glimlachte heel begripvol toen ik een groot stuk flân bestelde en een kop warme koffie. Ook de tweede kop koffie kon op veel begrip rekenen. Na een halfuur had ik mezelf voldoende volgeladen met suikers en cafeïne voor het laatste deel van de rit.
Voor mij en de accu’s van de handschoenen was het allemaal net vol te houden. De windvlagen bezorgden mij af en toe flinke schrik. De Guzzi daarentegen leek het niets te deren. De motor leek het zelfs erg naar zijn zin te hebben. Die spinde rustig zoemend door. De navigatie wees feilloos de weg. De Guzzi stuurde moeiteloos mee. Die lijkt toch meer aan te durven dan ik aankan.
Vanaf Parijs naar het zuiden rijdend ging het landschap steeds meer plooien. De dalen werden nauwer en dieper, de viaducten werden langer en ginger steeds hoger. Ik kon steeds verder kijken over de velden en de dorpjes. Ik had dolgraag onderweg gestopt voor meer foto’s, maar het was te koud en te winderig. Mijn vingers leken meteen te gaan bevriezen, wanneer ik ze maar even uit de handschoenen haalde.
Al met al was het een mooie rit. Mijn ego heeft wel een klein deukje opgelopen. Bij het afstappen van de motor op de parkeerplaats hierboven vielen we om. Één van de koffers raakte beschadigd, dan ik later wel weer goed krijgen.
Als ik de weersverwachtingen mag geloven wordt het morgen weer zo’n bijzondere dag.
Spannende rit! Slaap lekker en warm!
Hoi Eugenio, ik vond het op de fiets al koud genoeg vanmorgen. Dus 400+ km op een motorfiets met dit weer, petje af!
Over dat deukje zou ik niet teveel inzitten. Dat gebeurt ons motorrijders allemaal weleens helaas. Ik geloof dat ik met mijn vorige motor 4x omgevallen ben.
En nu heerlijk opwarmen in het hotel!! Brrr…. wat een ijselijke ervaring! Frankrijk in de kou, het moet niet gekker worden!!!!
Gelukkig is het hotel net zo sfeervol als dat van gisteravond. Naast de snelweg. Ernaast een terrein met “les gens qui voyagent”.
Wat een steenkoude rit. Nu maar lekker opwarmen
Zo, stoere rit. Goed slapen dus vannacht. En vanavond lekker bijkomen met een goed bord eten en een borrel. Fijn dat je Guzzi kunt vertrouwen.
Een grog zou me goed doen.
Un grog me ferait du bien
Het is maar een idee, hopelijk is er ergens iets warms te eten en te drinken.
Bonne idée. Het barst hier van de mogelijkheden voor de snel-eters. Ik zal eens informeren.
Warm lekker op en succes morgen.
Dank je
Hoi Eugenio, ik ben wel een beetje jaloers. Njet op het weer, wel op de rit. Maak maar notities dan kunnen we de route samen rijden. Morgen naar het gemeentekantoor om het nieuwe rijbewijs te regelen en dan mag ik 5 jaar rijden.
Slaap goed en dan morgen weer verder. Gelukkig zitten de cilinderkoppen dichtbij, kan ne makkelijk de handen opwarmen.
Bedankt. Ik doe mijn best. Succes met het rijbewijs.
Hopelijk beter weer verder naar het zuiden.