Motor, bochten en circuittraining

Laatst was ik een middag met mijn neef op pad. We hebben een vrijdagmiddag heerlijk getoerd langs de Lek. Voor mij was het een genoegen om te zien hoe mijn eerste oomzegger dat allemaal heel vaardig deed. Het was wel duidelijk dat hij op zijn Triumph Street Triple 765 in de bochten de overhand had. Het leek hem wel een leuk idee om samen een bochtentraining te gaan doen. Binnen enkele uren had hij ons ingeschreven voor de “Motor, bochten en circuittraining” van 2 The Experience in Lelystad.

Vandaag was het zover. ‘s-Ochtends vroeg om 08:30 uur werden we er verwacht. Het is nog een eindje rijden vanuit het westen van het land, dus we moesten vroeg op pad, om 07:30 stond ik al bij mijn neef voor de deur. Daar gingen we dan, langs Amsterdam de Flevopolder in op naar Lelystad. Het was een mooie rit met een laagstaande zon boven de polders. Het zag het naar uit dat het de hele dag droog weer zou blijven met niet teveel wind.

Overigens, het weer de afgelopen dagen niet heel vriendelijk geweest voor de motorrijders. En volgens mijn broer is de regen toch wel mijn natuurlijke avontuurlijke omgeving. Inderdaad hebben de Blauwe Engel en ik al wat buien meegemaakt. Maar voor een evenement zoals vandaag geef ik de voorkeur aan wat droger weer met niet teveel wind. Ik wil een bochtentraining wel graag rijden zonder sliden, want voor die cursus hadden we ons niet ingeschreven.

We kwamen keurig op tijd aan op het Midland circuit in Lelystad. Er was een grote groep deelnemers op de training afgekomen. Ik zag jongere en oudere deelnemers, er werd gereden met tourmotoren en sportmotoren, ik sprak mensen die net hun rijbewijs hadden en mensen die al jaren reden.

Vooraf hadden we van 2 The Experience duidelijke instructies gehad over het verloop van de dag en de regels voor op het circuit. Voor aanvang van de training werd alles eens herhaald. De deelnemers werden ingedeeld in groepen afhankelijk van het verwachtte niveau en de mogelijke snelheid op het circuit. Indien gewenst konden we tijdens de training wisselen van groep. Mijn neef werd ingedeeld in groep 9 (meer ervaren rijders), ik mocht deelnemen in groep 13 (minder ervaren rijders).

Zo gingen we van start: In 6 sessies 10 minuten reden achter een instructeur aan over het circuit. Na iedere sessie kregen we feedback van de instructeur, we bekeken samen hoe het ging, wat er beter kon en hoe we dat konden bereiken. Met iedere sessie en ging het tempo iets omhoog en groeide het zelfvertrouwen. Mijn neef groeide naar groep 5, onze groep 13 had wat uitvallers en invliegers. Uiteindelijk reden we in de laatste sessie twee “snellere” groepen voor ons voorbij.

Ik heb wel het gevoel dat mijn bochtentechniek een flinke oppepper heeft gekregen. En ik heb de indruk dat de instructeur er ook lol aan had hoe hij mij steeds sneller vooruit trok op het circuit. De “schaamrand” aan de banden is verdwenen of in ieder geval tamelijk verdund. Anders gezegd: Het volledige loopvlak van de banden heb ik vandaag wel benut.

Ook mijn neef kon heel tevreden zijn over zijn prestaties. We hebben na afloop met de instructeur zijn banden nog eens uitvoerig bewonderd. Het is een prachtig setje geworden. Hij heeft het volledige loopvlak benut, maar dat loopvlak is ook mooi rond en gelijkmatig opgeruwd. Het ziet ernaaruit dat hij de banden perfect heeft belast.

Het was een leuke dag. Het was leuk om te zien hoe verschillende soorten rijders, van verschillende niveaus en met verschillende motoren op het circuit reden. Het was ook leuk om te zien hoe ze met elkaar omgingen. Hoe iedereen bezig was om zijn eigen bochtentechniek te verbeteren, maar ook bereid was andere deelnemers vooruit te helpen. Deze trainingsdag smaakt voor mij naar meer.

Overigens 1: De dag heeft voor mij wel een rouwrandje. Vannacht heeft een onverlaat de hoes van de Blauw Engel gestolen. Flauw hoor.

Overigens 2: Mijn neef en ik hebben geprobeerd wat te fotograferen. Maar betere foto’s zijn tijdens de training gemaakt door Circuit Pics. Dus die volgen nog.