Nog even terug naar die BMW’s

Twee weken geleden reed ik mee met de BMW x KNMV Meetup bij Molenaar Motors in IJsselstein. Ik vond het leuk om zo in een ochtend tijd lekker vrijblijvend kennis te maken met vier verschillende BMW motoren. Toch was er nog BMW die ik graag eens wilde berijden. Toevallig had ook zwager Ab zin in een proefrit met een BMW. Vrijdag was de dag dat we met z’n tweeën op pad gingen om eventuele fantasieën over het berijden van zulke motoren om te zetten in werkelijkheid.

Van mijn lijstje van twee weken geleden stond nog de R18 open. Dat is een motor met een heel klassiek uiterlijk en 1800 cc motorblok. Voor de gelegenheid had BMW de exclusieve R18 100 Years Limited Edition klaargezet. Ab had zijn ogen laten vallen op een F900R of F900XR. Twee redelijk sportief ogende modellen.

Overigens, voordat je verder leest moet je het volgende wel goed begrijpen. Ik ben inmiddels wel heel erg gehecht aan mijn eigen Guzzi. We hebben in onze korte relatie al wat leuke avonturen beleefd. Die band vraagt om meer. Vluchtige, intieme ontmoetingen met andere motoren zijn wat ze zijn. Een kennismaking, meer zit er niet in. Maar ik kan wel bekennen dat een kort uurtje deze middag samen de R18 de liefde met mijn Guzzi bijna een deukje bezorgde.

Wat is er dan gebeurd? Allereerst vind ik het uiterlijk van de R18 – en zeker deze uitvoering – wel erg aantrekkelijk, heel klassiek en heel overzichtelijk. Het is een motorblok met een frame eromheen en een zadel erop. Twee wielen en een stuur. Bijna alles is zwart of chroom. Er is een eenvoudig leren zadel. Hier en daar zijn er met witte strepen accenten aangebracht. Alles is visueel goed in balans.

Opstappen was eenvoudig, het zadel zit vrij laag. Daarna is meteen duidelijk dat het geheel een flink gewicht heeft. Het grote blok laat je wijdbeens zitten, met de benen wat opgetrokken, vrij dicht achter de forse cilinders. Dat was voor mij een houding om aan te wennen. de voeten kwamen niet meteen als vanzelfsprekend op of van de voetsteunen. Het balanceren van het geheel vergde dus behoorlijk wat aandacht. Dat was wel iets om aan te wennen.

Na het starten van het motorblok moest ik nog eens wennen. De 1800 cc waren duidelijk aanwezig. Niet eens zozeer vanwege het geluid. Dat was een heel decente, mooie zware ronde plof. De trillingen die uit het motorblok doorkwamen waren ook heel beschaafd, van de soort die in de buik gingen zitten. Het motorblok maakte wel duidelijk: “Ik ben aanwezig. Hier zit kracht in.”

Dat laatste werd nog eens onderstreept door een stevige duw naar links – het kantelen van de motor – bij het gas geven. Mijn Guzzi heeft dat ook, maar dan wat voorzichter naar rechts. Het is een eigenschap die volgt uit de bouw van het motorblok. De constructeurs kunnen dat effect er wel uithalen. Maar hier hebben ze ervoor gekozen om het erin te laten zitten. Noem het karakter. Het is ook iets waaraan je moet wennen.

Het rijden dan: Optrekken was zoeken naar de juiste balans tussen kantelen en vooruitgaan. Iedere bocht vroeg om aandacht. De motor heeft een langere wielbasis, dus wil van nature liever rechtdoor rijden. Het kanteleffect helpt daarbij soms mee en soms tegen. Wilde ik naar rechts, dan moest ik de motor wat nadrukkelijker insturen. Wilde ik naar links, dan moest ik de motor wat tegenhouden. Tussendoor speelde ook nog eens de breedte van het motorblok en de geringe grondspeling mee als iets om rekening mee te houden. De motor kan niet teveel kantelen of de cilinders raken de bodem.

Tijdens het rijden vraagt de motor behoorlijk wat aandacht. Hoe zou dat met deze motor gegaan zijn de afgelopen dagen in de bergen? Toeren en genieten van de omgeving? Krappe haarspeldbochten? Tijdens het uurtje rijden merkte ik wel dat mijn rug te lijden had van de zit. Hoe zou dat zijn na een zit van een dag?

De motor is leuk, echt mooi om te zien. Het motorblok is geweldig, wat een kracht. Rijden met deze motor is fysieke, aangenaam onderhoudende activiteit. Van zoiets wil je meer. Wat mij betreft is het leuk om zo’n motor te hebben, leuk om er af en toe even mee op uit te gaan. Voor mij blijft mijn Guzzi de motor om er echt op uit te gaan, kilometers te maken en leuke avonturen te beleven.